Her şey bitmiş olmalıydı.
Bütün bir evren, gökkubbe altındaki her canlı, toprak üstünde var olan her nesne ve kalbim için… Bitti.
Rachel öldü. Güzel bedeni soğuk zemin üzerindeydi. Neden devam etsin ki yaşam, dünya niçin dönsün?
Rachel ölmüştü. Rachel ölmüştü. Rachel ölmüştü.
Bağırdı Umut.. Tüm ses telleri kopuncaya kadar, içindeki acı yangını sönünceye kadar ama başaramadı. Çığlıkları korkuları oldu. Korkuları gerçekleri…
Sonra düşdü. Gözleri karardı…
*
Ben bir kelimeyim, anlamımı bulmaya çalışıyorum.
İki kapak arasında sıkışık kalsam da etrafımdaki tüm kelimelerde kendimi arıyorum.
Nereden geldiğimi veya nereye devşirileceğimi düşünmeden özüme dönmek, arınmak için çabalıyorum.
Eğer, bir anlamı varsa bütün bu yaşananların, işte o zaman ben kendimi bulmak istiyorum.
İçine gizlendiğim bütün anlamların bir nedeni olmalı, ben o nedeni arıyorum.
Bu sitenin arkasında WordPress.com'un gücü var. Tema: Obox Themes tarafından Personal.
