Rüyalar görüyorum, akıl sır erdiremediğim. Uzun bir yol görünüyor önümde. Etrafım karanlık… Sanki arkamdan birileri itekliyormuş gibi yürüyorum. Nereden geldiğimi ya da nereye gittiğimi bilmiyorum. Kafamı geri çevirip arkama baktığımda kimseyi de göremiyorum. Ayağımın altındaki zemin sanki kayıyor. Bir an düşmemek için bir yerlere tutunmaya çalışıyorum, ama tutunamıyorum. Kahkahalar geliyor kulaklarıma, anlayamıyorum.
Önümde uzayıp giden bir yol var. İnce bir çizgi gibi fark ediyorum bunu. Onun dışında karanlık ve sessizlik hâkim… Nasıl olduğunu bilmiyorum. Yürüyorum. Kendime şaşırıyorum. Karanlıktan, üstüne üstlük karanlıkta yürümekten çok korkan ben; nasıl oldu da böyle bir rüyanın içine düştüm? Ben karanlıkta nefes dahi alamam ki!
Acaba kim itti beni buraya? Ya da kim çıkarabilir beni bu karanlık rüyadan?
Ben bir kelimeyim, anlamımı bulmaya çalışıyorum.