Bazen kelimelerime, düşüncelerime hâkim olamadığımı fark ediyorum. Öyle ki, çaresiz kalıp bir başıma eski bir Safranbolu evinin küçük bir odasında sokak lambasının aydınlatması ile okuduğum kitaplar geliyor aklıma…
Bir an zaman ve mekân kayboluyor. Daha dün gibi, değil, bugün gibi, belki birkaç saniye önce yaşanmış veya yaşanacak gibi her şey taptaze, her şey yeni, bütün anılar sıcak. Ellerim on altı yaşında bir çocuk, sakallarım yok, yüreğim lekesiz… Okumaya devam et →
Ben bir kelimeyim, anlamımı bulmaya çalışıyorum.
İki kapak arasında sıkışık kalsam da etrafımdaki tüm kelimelerde kendimi arıyorum.
Nereden geldiğimi veya nereye devşirileceğimi düşünmeden özüme dönmek, arınmak için çabalıyorum.
Eğer, bir anlamı varsa bütün bu yaşananların, işte o zaman ben kendimi bulmak istiyorum.
İçine gizlendiğim bütün anlamların bir nedeni olmalı, ben o nedeni arıyorum.
Bu sitenin arkasında WordPress.com'un gücü var. Tema: Obox Themes tarafından Personal.
