Dönüp ardıma baktığımda gördüklerimi hiçbir zaman anlatamayacağımın farkındayım. Kimse alışkın değil hissettiklerime. Ben karayım kimine göre. Lanetliyim, garibim. Ben farklıyım. Susturulmuş, bastırılmış duygularım yok. Yağmalanmış hayallerim var, ama çalıntı bir gençliğim yok. Sere serpe uzanıp kumsallarda geçirebildiğim bir vaktim yok. Sabahına yaşlı gözlerle girdiğim günlerin sayısını duvarlarıma çentik düşmüyorum artık, sıkıldım her gece.
Sayıların gizemini arar oldum, rakamlardan ümidimi kestiğimde. Suçsuzluğumu açıklamak adına değil de haklılığımı ortaya koymak için yaptığım konuşmaların ardından duyduğum yüzyıllık yalnızlıkların uğultusu kulaklarımda. Önyargılardan arınmış aşkların kahramanını arıyor sözlerim. Vadideki zambağın peşinde dolanmıyorum artık. Umudum yitirilmiş bir cennette… Okumaya devam et
